Kitap hakkında: 1999 / Kayınvalide ile damat arasındaki ilişki sayısız anekdotla yüceltilirse ve tükenmez bir alay kaynağı olarak hizmet ediyorsa, kayınvalidesi ve gelini büyük bir trajediye layıktır. Bir kayınvalidenin, sevgili oğlunun, gelininin sorumlu olduğu evini ziyaret etmesinden daha dramatik ne olabilir? Sadece gelinin onun şerefine planladığı, müthiş konuğu yatıştırmaya ve etkilemeye çalıştığı görkemli bir akşam yemeği, böylece Ellie Haskell'in ayakları yerden kesildi, bir kızartma hazırladı, toz aramak ve uzanmak için her köşeye baktı. her yerde örgü peçeteler var. Anne ve babanın önceki ziyareti Dullar Kulübü'nün uğursuz faaliyetlerinin doruğa ulaştığı zamana denk gelirse nasıl heyecanlanmazsınız?! Tabii o zaman mesele en uygun şekilde çözüldü, ama birdenbire kayınvalidesi, kayınvalidesinin yolunun cesetlerle dolu olduğunu ve kan akıntılarıyla dolu olduğunu mu hayal etti? Hayır, bu sefer her şey farklı olacak, diye karar verdi Ellie. Ve her türlü kötü şeye bulaşıyor. Kısacası, kayınpederi ve kayınvalidesinin gelişiyle Merlin Sarayı'nda ciddi tutkular alevlendi. Bu noktada en azından biraz olsun aklınızı toparlamak için en yakın bara koşmanız kaçınılmaz. Ellie tam da bunu yapıyor ama ne yazık ki, sevgi dolu kayınvalidelerinin neredeyse intihara sürüklediği diğer gelinleri de koşarak oraya geliyor. Ya da cinayetler... Ne harika bir oyun bu; kendi kayınvalidenizin öldürüldüğü sahneyi renklere boyamak. Hangisini kullanmak daha iyi: zehir mi, oklava mı yoksa kırık bir bisiklet mi? Bu kadar cazip beklentiler karşısında başım dönüyor. Ancak sorun şu ki, yüksek sesle ifade edilen en derin düşünceler gerçekleşmeye başlıyor. Müthiş bir kayınvalide ve biraz kafası karışmış yaşlı bir kadın olan anne, bu kadar üzücü bir kaderi hiç hak etmiyor. Ve sonra Ellie, ne pahasına olursa olsun annesini kayınvalide katilinin pençesinden kaçırmaya karar verir. Ve aynı zamanda kötü adamı temiz suya getirin…